1. استقلال آنها را بپذیرید:بدانید که فرزند شما اکنون یک بزرگسال مستقل است که قادر به تصمیم گیری خودش است. به ارزش‌ها و مهارت‌هایی که در طول دوران تربیتشان به آنها القا کرده‌اید اعتماد کنید.
2. صراحتاً ارتباط برقرار کنید:خطوط ارتباطی باز را با فرزند بالغ خود حفظ کنید. آنها را تشویق کنید تا تجربیات، چالش ها و اهداف خود را با شما به اشتراک بگذارند. با تقویت گفتگوی باز، می‌توانید دیدگاه آنها را بهتر درک کنید و در صورت نیاز راهنمایی ارائه دهید.
3. تعیین مرزها: در حالی که مهم است که در ارتباط باشید، ایجاد مرزهای سالم نیز به همان اندازه ضروری است. به حریم خصوصی و فضای شخصی آنها احترام بگذارید و به آنها این امکان را می دهید که زندگی خود را در عین حال حمایت کنند.
4. بر خودمراقبتی تمرکز کنید:به‌عنوان یک والدین، نگرانی فرزندتان آسان است. با این حال، ضروری است که رفاه خود را نیز در اولویت قرار دهید. در فعالیت هایی شرکت کنید که به شما شادی می بخشد، سبک زندگی سالمی داشته باشید و در صورت نیاز از دوستان یا متخصصان حمایت بخواهید.
5. پذیرش را تمرین کنید: درک کنید که فرزند بزرگ شما نیز مانند دیگران اشتباه می کند و با چالش هایی روبرو می شود. این واقعیت را بپذیرید که این تجربیات به رشد و توسعه آنها به عنوان فردی کمک می کند.
6. در صورت درخواست راهنمایی ارائه دهید: در حالی که مهم است که نظرات خود را به فرزند بالغ خود تحمیل نکنید، زمانی که آنها به دنبال راهنمایی هستند در دسترس باشید. به طور فعال گوش کنید و بدون قضاوت یا سرکوب کردن، مشاوره ارائه دهید.
7. تشویق استقلال:کودک بالغ خود را توانمند کنید تا خودش تصمیم بگیرد و مسئولیت اعمالش را بپذیرد. با تقویت استقلال، اعتماد به نفس و اعتماد به نفس را در آنها ایجاد می کنید.
8. به توانایی های آنها ایمان داشته باشید:به توانایی های فرزندتان ایمان داشته باشید و اعتماد کنید که او مهارت های لازم برای عبور از چالش های زندگی را دارد. اعتماد به نفس خود را به آنها ابراز کنید، که می‌تواند عزت نفس آنها را افزایش دهد و رشد شخصی را تشویق کند.
به یاد داشته باشید، نگرانی بیش از حد در مورد فرزند بالغ خود می‌تواند روابط شما را تیره کند و مانع رشد او شود. با اجرای این نکات، می‌توانید تعادل سالمی بین نگرانی و حمایت ایجاد کنید، و به شما و فرزندتان اجازه می دهید که شکوفا شوید.
